Zo boven zo beneden zo binnen zo buiten

Sommigen mensen kennen deze oude wijsheid. Het 2e stukje, zo binnen zo buiten, misschien minder.

Wat betekent het?

Ik ben gezegend met inzichten die ik graag wil delen.

Voordat ik dat doe, haal ik eerst graag één van mijn grote inspiratoren (Itzhak Bentov) aan met betrekking tot deze blog:

''Ik spreek altijd vanuit mijn huidige niveau van onwetendheid.''

Dat gezegd hebbende, wij leren op school de 3 richtingen, van voor naar achter, van links naar rechts (je kent het liedje wel) en van boven naar beneden.

Misschien wel de belangrijkste richting wordt niet behandeld.

Als de 3 richtingen de drie ruimtelijke dimensies zijn en elke richting moet 90 graden op de andere staan, wat kan dan die 4e ruimtelijke dimensie zijn?

Ik heb me dat lange tijd afgevraagd.

Is er nog één richting mogelijk die ook haaks staat op de andere?

Ja, die is er maar wij zijn niet geïnformeerd daar over en/of getraind om met die richting te denken.

Die 4e richting is (als je het eenmaal ziet) heel voor de hand liggend: het is in en uit zoomen.

Je kan deze richting ook spatial - counterspatial  noemen.

Dit is een beweging die zich vanuit één punt naar alle richtingen verplaatst en vanuit alle richtingen naar één punt.

Dit is de meest fundamentele richting van de materie aangezien ALLE materie pulseert.

Ook als een object in rust lijkt te zijn beweegt het aangezien de bouwblokjes pulseren.

Als iets niet pulseert oftewel beweegt dan bestaat het voor ons niet.

Counterspace is niet waarneembaar omdat het rust is.

Onze zintuigen zijn afgestemd op het waarnemen van (een bepaalde range van) beweging.

Iets dat niet beweegt (of buiten onze range van waarneembare trillingen valt) is niet waarneembaar voor ons in de materie.

Ongeacht wat er in vele series op tv wordt gesuggereerd zijn er dus maar 2 fundamentele dimensies:

Space en Counterspace. Beweging en rust.

Space is waar wij ons bevinden in de dimensie van beweging en Counterspace is de tegenhanger, de dimensie van pure rust.

Counterspace zit achter het oog van de torus, het rustpunt en is inertie, de bron, de ether, god.

Een torusveld is het universele bouwblokje van de materie.

Een torusveld is een ruimte, tijd, licht en materie creator. 

De torus is ook de geometrie van de ziel en de cel.

Aangezien god graag wil weten wie hij is en wat hij allemaal kan worden creëert hij een geometrie die zowel leefomgeving als bouwblok voor een lichaam is. Eén bouwblok voor ALLES. Inclusief de elementaire deeltjes. De torus.

Het torusveld wordt geprojecteerd vanuit het bronpunt van inertie in het midden.

God staat letterlijk in het midden van AL zijn creaties.

Dit is de metafysica:

Wetenschap en religie zijn van oorsprong één.

Je zou een torusveld misschien wel een drie dimensionale, holografische licht en materie projector kunnen noemen.

De Ziel wordt om zich heen geprojecteerd vanuit het Zelf en start en eindigt in het Zelf.

De bron is het Zelf en het torusveld is de Ziel.

En wat is nou precies de bron?

De bron is een trilling die zo hoog is dat hij zichzelf opheft.

Dat is waarom de 2 uitersten van oneindig hoge snelheid en rust (en alle mogelijke tegenstellingen) in één samen zijn gevat.

Hoe ontstaat een torusveld / een ziel uit de bron?

Daarvoor dient de oneindig hoge trilling van de bron afgeremd te worden naar een niveau waarbij er licht en materie ontstaat.

Het ether membraan, het punt van inertie in het midden van de torus, is een zwart-wit gat rug aan rug. Het witte gat spuit hoog frequente energie uit wat als een fontein uiteenvalt, naar beneden beweegt en vervolgens aan de onderkant weer terug naar binnen wordt gezogen in het zwarte gat. Zo ontstaat de welbekende appel vorm van de torus. Het leven, het licht, de materie bevindt zich in de door de torus gecreëerde space en ondergaat daar tijd.

Een ander belangrijk gegeven dat voortvloeit uit de 4e ruimtelijk dimensie is dat torusvelden (zielen) modulair zijn.

Wat betekent modulair?

Modulair betekent dat elk groter deel alle kleinere delen omvat.

Een wijze les die verstopt is in een heel oud kinderspeelgoed, het matroesjka poppetje.

Voorbeeld: alle zielen van alle levende wezens op aarde vormen tezamen de ziel van de aarde die al die zielen binnen haar omvat. Je kan die ''totaal'' ziel van de aarde (de cel) de aartsengel noemen. Daar waar een menselijk lichaam (het lagere bewustzijn) wordt aangestuurd door een engel  (het hogere bewustzijn).

Of denk aan jouw lichaam die de zielen van al jouw cellen in haar omvat en de zielen van de levensvormen die weer in jouw cellen leven, en weer in die levensvormen leven. Waarom benadruk ik binnen en in denk je?

We leven in elkaars lichamen.

• Is de aarde een cel van een veel groter lichaam?
• Leven wij in of op de aarde? (binnen of buiten de cel)
• Bevinden de zon en de planeten zich binnen of buiten de aarde?
• Bevind het universum zich binnen of buiten de aarde?
• Is de zon de atman spark, de levensvonk van de aarde?
• Is het universum de nucleus (de hersens) van de aarde cel?
• Is het universum de landkaart van het grotere lichaam, de genetische landkaart?
• Is het menselijk lichaam de blueprint / het ontwerp van de kosmos?
• Hoe ver kan je in of uit blijven zoomen?
• en de hamvraag: Wat is de trigger voor het ontstaan van een torusveld vanuit de bron?

Deze vragen zijn nog maar het topje van de ijsberg.

Wat voel jij als je dit leest?